Από την ομάδα των καλλιτεχνών
Το νερό στην Αρχαία
Ελλάδα ήταν καθαρτικό και λυτρωτικό. Όταν επρόκειτο να απολυμανθούν ή απλώς
να πλυθούν, κατέφευγαν στο κοντινότερο ποτάμι ή στην θάλασσα. Όταν επιθυμούσαν να απαλλαγούν από μια τιμωρία ή
κατάρα ,πλένονταν με νερό.
Το νερό , πηγή
και σύμβολο της ζωής, έγινε από τα πανάρχαια χρόνια αντικείμενο
λατρείας όλων των λαών.
Αποτελεί αστείρευτη πηγή δύναμης και ζωής καθαρίζει, θεραπεύει, ανανεώνει και διασφαλίζει την αθανασία. Είναι το ζων ύδωρ ή το αθάνατο νερό της παγκόσμιας κοσμολογίας.
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ ΑΡΧΩΝ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ
ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΚΔΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ
ΑΘΗΝΑΣ
(βλέπε προηγούμενη ανάρτηση)
ΛΙΘΟΣ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΖΩΟΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ ΜΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΠΟΜΠΗ
ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΥΔΡΙΑΦΟΡΩΝ
Στα Παναθήναια το νερό των υδριών ήταν υλικό απαραίτητο για τη
θυσία, η οποία γινόταν προς τιμήν της
θεάς Αθηνάς στο τέλος της πομπής. Προορίζονταν επίσης για ράντισμα του βωμού
και ως πόσιμο των ζώων.
Είναι
αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι οι σκηνές διαδέχονται η μια την άλλη από λίθο σε
λίθο, που δίνουν την εντύπωση σκηνών
κινηματογράφου.
ΑΓΓΕΙΑ
ΝΕΡΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΠΟΥ
ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΕΡΟ
